Hej
Czy wy też ostatnio "chorujecie" na brak znajomych? Czy to ze mną jest jakiś problem?
Odczuwam samotność mimo, że jestem w super związku. Czasami chciałoby się porozmawiać na jakiś babski temat a jakoś odkąd się zaczęło dorosłe życie to samoistnie tych koleżanek coraz mniej.
Może znacie jakieś grupki, gdzie można poznać normalne babki do popisania, pogadania?
Mam to samo, przez kilka lat byłam mega samotna po tym jak znajomości z liceum i ze studiów się posypały. Potem w pracy w końcu po 3 latach zaczęłam się czuć swobodnie i nawet mam tam grupke bliskich koleżanek, to wyjechałam do Madrytu, niby dalej pracuje w tym samym miejscu, ale wiadomo, że jak jestem na drugim końcu Europy a nie w biurze kilka razy w tygodniu to już ten kontakt jest inny.
Co do grupki - świetny pomysł, można nawet pomyśleć o stworzeniu takiego czatu tutaj na Wandzie dla chętnych dziewuch!
Osobiście mam kilka koleżanek i kolegów z którymi stale utrzymuje kontakt, spotykam się itd, natomiast brakuje mi takich bliskich przyjaciółek jakie miałam za czasów podstawówki, gimnazjum i liceum. U mnie to w sumie nie po 25 a już tak jak się miało 19/20 lat to zaczęła się taka sytuacja, że jak przyjaciółki znalazły sobie chłopaków to stopniowo kontakt zanikał aż z niektórymi się urwał całkowicie, bo nie miałam ochoty jednostronnie o to dbać. Wcześniej spotkania bardzo często w każdym tygodniu, a po wejściu związek nagle brak czasu nawet raz na miesiąc się spotkać i jakieś głupie wymówki. Nawet początkowo się obwiniałam, ze może ja zrobiłam coś źle ale kurczę przed związkami wszystko niby super i same często wychodziły z inicjatywą spotkania się, a od czasu związku nagle przestałam dla nich istnieć. Sama mam chłopaka od kilku lat i jakoś nie chce być z nim sklejona cały czas i mam taką potrzebę, żeby po prostu porozmawiać z innymi dziewczynami, iść wspólnie na zakupy itd. Te z którymi teraz się koleguje, nie przyjaźnie ale koleguje to właśnie singielki. Z ciekawości też miałyście takie sytuacje z koleżankami czy u was jest inaczej?
Zdecydowanie tak! Nigdy nie miałam wielkiego grona przyjaciół, tylko kilka najbliższych osób. Po skończeniu szkoły kontakt z większością zanikł, propozycje spotkania zawsze kończyły się odmową na ostatnią chwilę. Na chwile obecną można powiedzieć, że oprócz chłopaka nie mam nikogo. Każdy poszedł w swoją stronę i nawet ,,sporadyczny" kontakt się skończył. W mojej pracy też nie mam zbytnio możliwości aby kogoś poznać- niewielka firma, trzy osoby i to starsze 3 razy ode mnie. Strasznie zaczęło mnie to przytłaczać, bo uważam że naprawdę byłam dobrą koleżanką- bez względu na miejsce, godzinę czy czas jak ktoś mnie potrzebował to zawsze znalazłam chwilę aby pomóc, więc tym bardziej nie rozumiem czemu to wszystko tak się skończyło.
Macie może jakieś rady jak znaleźć znajomych? Mieszkam w małym mieście, każdy zna się z każdym, a większość młodych osób po prostu wyjechała do większych miast na studia czy do pracy.
Mam znajomych ale głównie chłopaków, a brakuje mi koleżanek, babskich plotek, czy po prostu takiego gadania z dziewczynami. Niestety jakoś od dwóch lat otaczam się głównie znajomymi chłopskimi, mam też chłopaka ale no, fajnie byłoby mieć kumpelkę.
Nawet szukałam grup kolezeńskich z mojego miasta (dość spore) ale chyba taka forma zanika powoli.
Tez mam ten problem. Od 5 lat mieszkam w Londynie. Mam chlopaka i mieszkamy razem, on jest moim przyjacielem i spedzamy razem duzo czasu, ale czasem brakuje mi wlasnie kolezanek. Mam tez taki problem, ze te kolezanki tak naprawde sa, ale to nie sa prawdziwe przyjaciolki.
Meczy mnie spotykanie sie z nimi po uprzednim ustalaniu terminu tygodniam, pozniej jest niby milo ale to nie to. Nie ma tej swobody, ze mozna porozmawiac o wszystkim i o niczym. Brakuje mi takiej przyjaciolki prawdziwej, do ktorej moge zadzwonic i po godzinie mozemh sue spotkac w dresach, jesc pizze i plotkowac. Nawiazywanie takich relacji w doroslym zyciu to chyba cos co mnie w nim najbardziej zaskoczylo, nie spodziewalam sie tego
Tak bardzo ja. W sensie, zawsze umiałam słabo w koleżanki, ale teraz trochę mi tego brakuje. Otaczam się głównie męskim towarzystwem a chciałabym tak po prostu z kimś pogadać po babsku, wysłać śmiesznego memika albo obgadać teksty z Pudelka. Zbliżam się do trzydziestki i niestety w tym wieku albo masz koleżanki z dzieciństwa lub ze studiów albo poznajesz matki na placu zabaw. A ja ani koleżanek ze studiów nie mam ani dziecka. Weź tu kogoś poznaj
Mam dokładnie to samo
Co wy na to żeby stworzyć grupkę na discord np?
Wszystkie mamy ten sam problem więc może warto spróbować
Mi wszystkie kontakty się pourywały przez to że wyprowadziłam się za granicę. Chętnie przygarnę koleżankę albo kilka Uwielbiam rozmawiać więc ploteczki jak najbardziej
Tak! Mam totalnie tak samo jak Wy! Mieszkam za granica i ciagle tylko praca - dom. Nie znam tu toalnie nikogo, maz i corka sa moim jedynym towarzystwem. Nie czuje potrzeby kumplowania sie z ludzmi z pracy, nie mam w zwyczaju zagadywac do rodzicow bombelkow na placu zabaw, bo srednio mam ochote rozmawiac o pracy i dzieciach. Plus jest jeszcze kwestia roznic kulturowach i jezykowych.
Z braku towarzystwa uciekam w fanfikowe ksiazki na Legimi i fora plotkarskie. Help!
Gossipgirlll pisze: ↑śr lut 14, 2024 10:46 pm
Mam dokładnie to samo
Co wy na to żeby stworzyć grupkę na discord np?
Wszystkie mamy ten sam problem więc może warto spróbować
Mi wszystkie kontakty się pourywały przez to że wyprowadziłam się za granicę. Chętnie przygarnę koleżankę albo kilka Uwielbiam rozmawiać więc ploteczki jak najbardziej
Uwielbiam rozmawiać więc ploteczki jak najbardziej 
Uwielbiam rozmawiać więc ploteczki jak najbardziej
I’m soo excited 
I’m soo excited
grupa już działa.
