wasze true crime

Kaniunia pisze: ↑wt lis 04, 2025 5:26 pm Myślisz, ze miał jakieś powiązania? Ilu takich zwyroli nie znaleźli, a z tego, co napisałaś wyżej, chyba jestes starsza troszkę ode mnie (ja 90 r) a wtedy nie bylo takich możliwości, jak teraz. No i faktycznie - latało sie po dworze od rana do nocy. U mnie patoli nie bylo, ale tak sie po prostu spędzało czas. Nie bylo takiej kontroli, ale my wiedzieliśmy jak sie zachowac wzgledem obcych. My wataha gówniarzy, po 9 lat laziliśmy przez las nad jezioro sie kąpać. Nie umiałam pływać, nauczyłam sie właśnie wtedy. Ale to, co Ciebie spotkało, Twoją koleżankę... makabra. Ja bym nie dźwignęła tego i ten pysk naszkicowany - śniłby sie do dzisiaj.

sarenka.lesna pisze: ↑wt lis 04, 2025 6:33 pm Nie wiem, może właśnie to kwestia tego, że zwyczajnie nie przyłożyli zbyt dużej uwagi do znalezienia go. Odezwę się do nich. Zobaczymy.
Jesteśmy w podobnym wieku. Niestety właśnie w moich okolicach roiło się od patologii, co gorsza ja byłam nawet wśród niej, z tej gorszej, cięższej. Może dlatego łatwiej było właśnie "dźwignąć" mi tą sytuację, bo spotykały mnie równie straszne rzeczy w domu. Co gorsza mam wrażenie, że ten zwyrol o tym dobrze widział i nie bez powodu wybrał mnie. Słynęłam na podwórku z tego, że po jakimś upadku z rowera czy nawet dachu garaży (takie mieliśmy wtedy pomysł), nigdy nie płakałam, może to był jakiś powodów dlaczego trafiło na mnie. Byłam też podobna z wyglądu do zamordowanej Kamili. Często o tym myślę.

Kaniunia pisze: ↑wt lis 04, 2025 11:58 pm Czytam to z przerażeniem. Bo czytuje zwykle takie książki, ktore nie zawsze są na faktach. Mogło tak byc, ze bestia Cie obserwowała. Ale jesteś:) Tu, z nami. I swoim zgłoszeniem mozesz pomoc rozwikłać tę sprawę. Kojarzysz taki film "Nostalgią Anioła"? Dostaje za swoje. Ja rowniez nigdy nie płakałam, ba! To bylo ujma na osiedlu! Wyrokiem rodzicow nylo wezwanie do domu, gdy w ciemnościach bawiliśmy sie w chowanego. Byłam tez dzieckiem zagadujacym, rozmownym. Bekłam za to w późniejszym czasie, opisałam wcześniej w wątkach. Ale. Zgłoś się na policję. Wesprzemy Cię tutaj:)

sarenka.lesna pisze: ↑śr lis 05, 2025 12:45 am Dziękuję napisałam do nich maila (z racji, że obecnie mieszkam na końcu świata dosłownie) z zapytaniem czy w ogóle chcą takich informacji. Czekam co odpowiedzą i dam Wam znać.

malapanda pisze: ↑czw lis 06, 2025 8:53 am Ja też nie byłam super zaopiekowanym dzieckiem z dzieciństwem ulokowanym na początek lat 90, w małej wsi. Rozrywką było wiszenie na ogrodzeniu i oglądanie ruchu ulicznego. Według mojej siostry, razu pewnego zatrzymało się przy naszej bramie auto, kobieta wyszła i coś do mnie mówiła, ale siostra przyuważyła, wyszła na balkon i zaczęła krzyczeć, żebym do niej nie szła. Ja tego nie pamiętam, ale w mojej rodzinie ten incydent jest traktowany jako próba porwania mnie. (Gdyby to był ktoś znajomy, siostra by rozpoznała, wtedy wiadomo posiadanie auta nie było tak powszechne, jak obecnie).
Poza tym, tato mojej bliskiej koleżanki to znana postać ze światka przestępczego również lat 90.

malapanda pisze: ↑czw lis 06, 2025 10:51 am Przepraszam, ale zachowam milczenie w tej kwestii, ze względu na szacunek dla koleżanki. To są jednak bolesne sprawy, które nadal mieszają jej w życiu.

AlutkaKosson pisze: ↑śr lis 12, 2025 10:50 am Ostatnio ktoś próbował mnie napaść. Wracałam autobusem z pracy - było już ciemno, godzina 21. Mieszkam niecałe 500 metrów od przystanku, dookoła są domy i bloki, a także sklep, więc nigdy nie bałam się chodzenia po zmroku. Co prawda muszę przejść kawałek, w którym nie ma żadnych zabudowań i latarni, ale do tej pory dawałam radę. Natomiast mój przystanek jest jednym z ostatnich i najczęściej wysiadam jako jedyna. Tym razem wyszedł za mną jakiś facet. Miał mocno naciągnięty kaptur + czapkę, widziałam tylko jego usta. Jak tylko wyszłam - on momentalnie zbliżył się do mnie tak, że czułam jego oddech na moim karku. Szedł tym samym tempem, krok w krok, skręcając tam gdzie ja. Przebiegłam ulicę, on dokładnie za mną. Czułam okropny strach, wiedziałam, że coś jest nie tak, że jak tylko wejdziemy w ten kawałek bez latarni, to mi się coś stanie. Skręciłam do sklepu, on złapał mnie za ramię, ale się wyrwałam. Wszedł znowu za mną do środka, alejkę dalej i czekał aż podejdę do kasy. Spędzilam w sklepie 15 minut, on tyle samo i jak tylko probowalam przejsc do jego alejki, to on wychodzil druga strona tak, bym go nie zobaczyla. Powinnam była narobić halasu, ale balam sie, ze wezma mnie za wariatke. Nie chcialam tez wychodzic ze sklepu, bo wiedzialam, ze i tak za mna pojdzie i mnie zlapie. Poprosilam kasjerke, zeby wyprowadzila mnie tylnym wyjsciem, objasnilam sytuacje i jestem jej bardzo wdzieczna, ze mi pomogla - patrzyla nawet, czy bezpiecznie dotre do swojego bloku.
Poprosilam je potem o przejrzenie monitoringu, czy zarejestrowal sie moment w ktorym lapie mnie za ramie, ale niestety nie. Potwierdzila tez, ze nie byl to zaden staly klient i jego zachowanie bylo dziwne (stal przez te 15 minut i sie chowal, jak zorientowal sie, ze mnie nie ma to wyszedl, niczego nie kupujac). Od tamtej pory ktos po mnie zawsze wychodzi, bo boje sie, ze znowu przydarzy mi sie taka akcja.

GapaGlapa pisze: ↑śr lis 12, 2025 11:30 am Bardzo Ci współczuję

Miałam podobną akcję, tylko zanim poprosiłam o wypuszczenie mnie tylnym wejściem, do sklepu wszedł sąsiad i go poprosiłam, ze mnie odprowadził

AlutkaKosson pisze: ↑śr lis 12, 2025 10:50 am Ostatnio ktoś próbował mnie napaść. Wracałam autobusem z pracy - było już ciemno, godzina 21. Mieszkam niecałe 500 metrów od przystanku, dookoła są domy i bloki, a także sklep, więc nigdy nie bałam się chodzenia po zmroku. Co prawda muszę przejść kawałek, w którym nie ma żadnych zabudowań i latarni, ale do tej pory dawałam radę. Natomiast mój przystanek jest jednym z ostatnich i najczęściej wysiadam jako jedyna. Tym razem wyszedł za mną jakiś facet. Miał mocno naciągnięty kaptur + czapkę, widziałam tylko jego usta. Jak tylko wyszłam - on momentalnie zbliżył się do mnie tak, że czułam jego oddech na moim karku. Szedł tym samym tempem, krok w krok, skręcając tam gdzie ja. Przebiegłam ulicę, on dokładnie za mną. Czułam okropny strach, wiedziałam, że coś jest nie tak, że jak tylko wejdziemy w ten kawałek bez latarni, to mi się coś stanie. Skręciłam do sklepu, on złapał mnie za ramię, ale się wyrwałam. Wszedł znowu za mną do środka, alejkę dalej i czekał aż podejdę do kasy. Spędzilam w sklepie 15 minut, on tyle samo i jak tylko probowalam przejsc do jego alejki, to on wychodzil druga strona tak, bym go nie zobaczyla. Powinnam była narobić halasu, ale balam sie, ze wezma mnie za wariatke. Nie chcialam tez wychodzic ze sklepu, bo wiedzialam, ze i tak za mna pojdzie i mnie zlapie. Poprosilam kasjerke, zeby wyprowadzila mnie tylnym wyjsciem, objasnilam sytuacje i jestem jej bardzo wdzieczna, ze mi pomogla - patrzyla nawet, czy bezpiecznie dotre do swojego bloku.
Poprosilam je potem o przejrzenie monitoringu, czy zarejestrowal sie moment w ktorym lapie mnie za ramie, ale niestety nie. Potwierdzila tez, ze nie byl to zaden staly klient i jego zachowanie bylo dziwne (stal przez te 15 minut i sie chowal, jak zorientowal sie, ze mnie nie ma to wyszedl, niczego nie kupujac). Od tamtej pory ktos po mnie zawsze wychodzi, bo boje sie, ze znowu przydarzy mi sie taka akcja.

Meduza pisze: ↑śr lis 12, 2025 11:35 am Noś ze sobą dobry gaz łzawiący

ZoHaHa pisze: ↑śr lis 12, 2025 12:23 pm Bardzo polecam gaz strumieniowy na niedźwiedzie. Jest mocny a nawet w razie wiatru leci jeden mocny strumien więc jest mała szansa dostania rykoszetem

Madzinx pisze: ↑śr lis 12, 2025 12:36 pm Ktoś mi ostatnio wspominał o gazie łzawiącym w żelu, zgłębiał ktoś temat?

Madzinx pisze: ↑śr lis 12, 2025 12:36 pm Ktoś mi ostatnio wspominał o gazie łzawiącym w żelu, zgłębiał ktoś temat?