Opłacalne studia

Ici pisze: ↑ndz paź 06, 2024 9:40 pm A ja znam kilku lekarzy co rzucili na rzecz biznesu. Znam jednego co poszedł w IT, inna robi filologie po godzinach i chce iść w biznes 300 zł masz po specjalizacji Ok 35 roku życia. Do tego koszty działalności dolicz, specjalna księgową i ubezpieczenie oc dla lekarza.

W innych branżach też zaczyna się zarabiać dobrze dopiero po 30 roku życia, gdy ma się już jakieś doświadczenie i niestety w 90% nie jest to 300 zł za 15 minut, a 8271,99 zł brutto za 160h (średnia zarobków w Polsce 2024), z których również musisz odprowadzić podatek, a gdy już ktoś zarobi w IT 150h na godzinę, to też musi za to opłacić koszty działalności i księgowość.
Poza tym wg znanego lekarza 30 minut konsultacji u psychiatry w trakcie specjalizacji kosztuje 300-400 zł, a idąc w mniej ekskluzywną specke - pediatra w trakcie specjalizacji - 290 zł.

Defreg56 pisze: ↑ndz paź 06, 2024 9:49 pm W innych branżach też zaczyna się zarabiać dobrze dopiero po 30 roku życia, gdy ma się już jakieś doświadczenie i niestety w 90% nie jest to 300 zł za 15 minut, a 8271,99 zł brutto za 160h (średnia zarobków w Polsce 2024), z których również musisz odprowadzić podatek, a gdy już ktoś zarobi w IT 150h na godzinę, to też musi za to opłacić koszty działalności i księgowość.
Poza tym wg znanego lekarza 30 minut konsultacji u psychiatry w trakcie specjalizacji kosztuje 300-400 zł, a idąc w mniej ekskluzywną specke - pediatra w trakcie specjalizacji - 290 zł.

Tylko w trakcie specjalizacji musisz mieć zgodę kierownika specjalizacji na prace poza szpitalem taki haczyk
Z 300-400 zł zarabia się 50-70% a nie każdy jest i będzie psychiatra

Ici pisze: ↑ndz paź 06, 2024 9:51 pm Tylko w trakcie specjalizacji musisz mieć zgodę kierownika specjalizacji na prace poza szpitalem taki haczyk

Nie zmienia to faktu, że na lekarski bardzo opłaca się iść i argumenty "że się nie opłaca, bo ciężka praca, pininonżków mało, ludzie niemili" są mało przekonujące.
50-70% z 300-400 zł za 30 minut to wciąż BARDZO dużo i 99% ludzi nigdy tyle nie zarobi

Defreg56 pisze: ↑ndz paź 06, 2024 9:37 pm Oczywiście, że lek się mega opłaca i opłacać będzie zawsze. Zobaczcie sobie ile kosztuje byle jaka konsultacja u pierwszego lepszego lekarza. Za mniej niż 300 zł za 15 min konsultacji nic nie znajdziesz. Środowisko medyczne będzie odradzało te studia, żeby nie robić sobie konkurencji i zamknąć wejście dla ludzi z zewnątrz. Tylko głupi zabije kurę znoszącą złote jaja. Mamy starzejące się społeczeństwo, więc lekarzy i pielęgniarek będzie mocno brakować. Lekarze nie będą nigdy polecać swoich studiów, bo nie chcą, żeby stało się to samo co w IT. Wielki bum i zepsuty rynek.
Nigdy w życiu nie spotkałam lekarza ani pielęgniarki, którzy zrezygnowaliby ze swojej pracy i się przebranżowili. Wiecznie na wszystko narzekają (od systemu po pacjentów skończywszy na wypłatach), ale NIGDY żaden znany mi lekarz (ani w sumie żaden pracownik opieki medycznej) nie przebranżowił się do korpo, mitycznego IT ani gdziekolwiek indziej.

Owszem. Teraz się opłaca. Czy będzie dalej za te 8 lat? Patrząc po danych odnośnie ilości lekarzy, studentów, stażystów to już niekoniecznie będzie taka prosta droga do uzyskania dobrej posady- czyli właściwie powtórka z IT doświadczeni lekarze nie będą mieli się czym martwić, ale młodzi będą mieli problem ze znalezieniem dobrego miejsca pracy czy dostania się na specjalizację.

Ale to tylko moja analiza danych, może za 8 lat nie będzie tak źle, może kryzys zacznie się później.

P.S. tylko z mojego roku (AM Wrocław) kilkanaście osób się przekwalifikowało

rozemocjonowana pisze: ↑ndz paź 06, 2024 10:00 pm Owszem. Teraz się opłaca. Czy będzie dalej za te 8 lat? Patrząc po danych odnośnie ilości lekarzy, studentów, stażystów to już niekoniecznie będzie taka prosta droga do uzyskania dobrej posady- czyli właściwie powtórka z IT doświadczeni lekarze nie będą mieli się czym martwić, ale młodzi będą mieli problem ze znalezieniem dobrego miejsca pracy czy dostania się na specjalizację.

Ale to tylko moja analiza danych, może za 8 lat nie będzie tak źle, może kryzys zacznie się później.

Teraz też jest problem z dostaniem się na specjalizacje z tego co wiem (mam w otoczeniu studentów lekarskiego) i znalezienie dobrego szpitala też graniczy z cudem, więc tak naprawdę nic się nie zmieni. A jak już pisałam - ludzie się starzeją, więc medycy będą potrzebni. I mam też na myśli pielęgniarki. Tylko w ostatnim roku dwójka moich znajomych po 30 zdecydowała się na studiowanie pielęgniarstwa (żona jednej z tych osób zarabia na normalnym etacie bez dyżurów (ma małe dziecko, pracuje 7-15) na bloku 13k brutto)

Defreg56 pisze: ↑ndz paź 06, 2024 9:56 pm Nie zmienia to faktu, że na lekarski bardzo opłaca się iść i argumenty "że się nie opłaca, bo ciężka praca, pininonżków mało, ludzie niemili" są mało przekonujące.
50-70% z 300-400 zł za 30 minut to wciąż BARDZO dużo i 99% ludzi nigdy tyle nie zarobi

Tylko nie rozumiesz nadal. W trakcie specjalizacji wystarczy, że jeden starszy lekarz na sile dorzuci na zasadzie widzimisię więcej pracy, bo wie ze idziesz do prywaty i nic nie zrobisz. Stracisz prace, bo masz obowiązek dbać najlepierw o pacjentów szpitalnych. Dwa. Bez podania przyczyny pod groźbą rozwiązania umowy i specjalizacji mogą nie wyrazić zgody na prywatę rezydenta i jest to zgodne z prawem. Zgodę mogą cofnąć zdalnie, z komputera, kiedy chcą. Widzisz pole do mobbingu? To teraz pomysł, ze większość pracy 8-16 robisz za 50-80 zł. Nie jest to dużo. Prywata zależy od widzimisię. Przenieść się nie możesz jak każdy pracownik bo to system jak w wojsku- z przydziału. Dodatkowo jesteś zmuszony leczyć pacjentów niezgodnie ze swoją wiedza. Czasami masz do wyboru narazić się szefowi i pomoc pacjentowi albo nic nie robić i żyć w spokoju. Do tego narażenie nie na przeziębienia, ale na na HIV, HCV, hbv, crab i patogeny alarmowe. Na new delhi. Ja na prawdę z chcecia zapraszam. Nawet dopłatę.

Ici pisze: ↑ndz paź 06, 2024 10:08 pm Tylko nie rozumiesz nadal. W trakcie specjalizacji wystarczy, że jeden starszy lekarz na sile dorzuci na zasadzie widzimisię więcej pracy, bo wie ze idziesz do prywaty i nic nie zrobisz. Stracisz prace, bo masz obowiązek dbać najlepierw o pacjentów szpitalnych. Dwa. Bez podania przyczyny pod groźbą rozwiązania umowy i specjalizacji mogą nie wyrazić zgody na prywatę rezydenta i jest to zgodne z prawem. Zgodę mogą cofnąć zdalnie, z komputera, kiedy chcą. Widzisz pole do mobbingu? To teraz pomysł, ze większość pracy 8-16 robisz za 50-80 zł. Nie jest to dużo. Prywata zależy od widzimisię. Przenieść się nie możesz jak każdy pracownik bo to system jak w wojsku- z przydziału. Dodatkowo jesteś zmuszony leczyć pacjentów niezgodnie ze swoją wiedza. Czasami masz do wyboru narazić się szefowi i pomoc pacjentowi albo nic nie robić i żyć w spokoju. Do tego narażenie nie na przeziębienia, ale na na HIV, HCV, hbv, crab i patogeny alarmowe. Na new delhi. Ja na prawdę z chcecia zapraszam. Nawet dopłatę.

Ale specjalizacja nie trwa całe życie, a kilka lat. Narażenia w pracy masz w wielu zawodach (np górnik, albo choćby pracując przy maszynach ciężkich na produkcjach), tak samo bardzo duża odpowiedzialność społeczna - np. inżynierowie, kierowcy, piloci.

Defreg56 pisze: ↑ndz paź 06, 2024 10:05 pm Teraz też jest problem z dostaniem się na specjalizacje z tego co wiem (mam w otoczeniu studentów lekarskiego) i znalezienie dobrego szpitala też graniczy z cudem, więc tak naprawdę nic się nie zmieni. A jak już pisałam - ludzie się starzeją, więc medycy będą potrzebni. I mam też na myśli pielęgniarki. Tylko w ostatnim roku dwójka moich znajomych po 30 zdecydowała się na studiowanie pielęgniarstwa (żona jednej z tych osób zarabia na normalnym etacie bez dyżurów (ma małe dziecko, pracuje 7-15) na bloku 13k brutto)

ja mam odwrotne odczucia bo na moim byłym uniwersytecie pielęgniarstwo to jeden z popularniejszych kierunków

Defreg56 pisze: ↑ndz paź 06, 2024 10:14 pm Ale specjalizacja nie trwa całe życie, a kilka lat. Narażenia w pracy masz w wielu zawodach (np górnik, albo choćby pracując przy maszynach ciężkich na produkcjach), tak samo bardzo duża odpowiedzialność społeczna - np. inżynierowie, kierowcy, piloci.

1300 dni w przypadku niezabiegowych. Każdy dzień nieobecności, l4, urlop, cokolwiek- wydłuża. Zabiegowki dluzej. Potem nie jest wiele lepiej, bo te same osoby co utrudniały życie rezydentom siedzą jako ordynatorzy, jako członkowie Izb Lekarskich i dalej trują życie. Na emerytury nie idą, bo mało który lekarz idzie. A jak już to bliżej 75 rz

mistrzyniexcela pisze: ↑ndz paź 06, 2024 11:14 pm ja mam odwrotne odczucia bo na moim byłym uniwersytecie pielęgniarstwo to jeden z popularniejszych kierunków

chyba źle zrozumialaś mój komentarz

Ici pisze: ↑ndz paź 06, 2024 11:16 pm 1300 dni w przypadku niezabiegowych. Każdy dzień nieobecności, l4, urlop, cokolwiek- wydłuża. Zabiegowki dluzej. Potem nie jest wiele lepiej, bo te same osoby co utrudniały życie rezydentom siedzą jako ordynatorzy, jako członkowie Izb Lekarskich i dalej trują życie. Na emerytury nie idą, bo mało który lekarz idzie. A jak już to bliżej 75 rz

okej, ale nie zmienia to faktu, że lekarze to jedna z najlepiej zarabiających grup w PL i warto przemęczyć się te kilka lat dla późniejszych zarobków i prestiżu

Defreg56 pisze: ↑ndz paź 06, 2024 11:28 pm okej, ale nie zmienia to faktu, że lekarze to jedna z najlepiej zarabiających grup w PL i warto przemęczyć się te kilka lat dla późniejszych zarobków i prestiżu

Zarobki są dobre, ale stawka godzinowa nie. Ustawowo lekarz pracuje na etacie więcej niż pozostali pracownicy, bo są obowizkowe dyżury na specjalizacji. Można pracować nielimitowaną liczbę godzin i raczej ze znalezieniem dodatkowego źródła dochodu nie ma problemu, stad sumarycznie dobre zarobki. Gdyby inni tyle pracowali to nie byłoby szału

A co poza medycznymi polecacie? Ja po ekonomiku. Pytam dla kuzynki

co sadzicie o international marketing lub buisness management?

polibuda - budowa maszyn. Mój kuzyn zarania 50 tys po tym kierunku

Znajomi po matematyce, matematyce stosowanej, fizyce dobrze sobie radzą
Sama z resztą zatrudniam dwie osoby po matematyce i rzucali wysokie stawki na rozmowach, więc chyba rynek wygląda dobrze.

Moi znajomi najbardziej chwalą sobie prace w sektorach związanych z automatyką, AI i pokrewnymi.

Odpowiem z perspektywy pielęgniarki POZ/środowiskowej. Tu pielęgniarka poniekąd musi być i pielęgniarką i informatykiem. Z reguły koleżanki 50+, z jeszcze większej reguły - w 90% nie rozumieją "zawiłości" komputera. Do informatyków ciężko się dodzwonić, wiecznie zajęci Więc rozumiecie. Co do pielęgniarstwa - ryje banię, widzisz mnóstwo nieszczęść, albo się rozlozysz psychicznie, albo wejdziesz w tryb znieczulicy. Dopiero w wieku 50+ będziesz wiarygodna dla pacjenta, tak to będziesz traktowana jak gówniarz w przedszkolu. Co tydzień mam ochotę to rzucić , ale finansowo uważam, że nie jest najgorzej w porównaniu np do kobiet ze sklepu przenoszące tony towaru i przychodzące na zastrzyki po ataku rwy kulszowej, uważam też, że poniekąd jestem szczęściara, że skończyłam pielęgniarstwo 10l temu, bo to był przypadek. W razie rozwodu jestem też w stanie sama wynająć mieszkanie i się utrzymać. Pielęgniarstwo daje poniekąd wolność finansową

Illa2611 pisze: ↑sob lis 16, 2024 7:41 pm Odpowiem z perspektywy pielęgniarki POZ/środowiskowej. Tu pielęgniarka poniekąd musi być i pielęgniarką i informatykiem. Z reguły koleżanki 50+, z jeszcze większej reguły - w 90% nie rozumieją "zawiłości" komputera. Do informatyków ciężko się dodzwonić, wiecznie zajęci Więc rozumiecie. Co do pielęgniarstwa - ryje banię, widzisz mnóstwo nieszczęść, albo się rozlozysz psychicznie, albo wejdziesz w tryb znieczulicy. Dopiero w wieku 50+ będziesz wiarygodna dla pacjenta, tak to będziesz traktowana jak gówniarz w przedszkolu. Co tydzień mam ochotę to rzucić , ale finansowo uważam, że nie jest najgorzej w porównaniu np do kobiet ze sklepu przenoszące tony towaru i przychodzące na zastrzyki po ataku rwy kulszowej, uważam też, że poniekąd jestem szczęściara, że skończyłam pielęgniarstwo 10l temu, bo to był przypadek. W razie rozwodu jestem też w stanie sama wynająć mieszkanie i się utrzymać. Pielęgniarstwo daje poniekąd wolność finansową

Witaj w naszych skromnych progach (choć sama jestem tu raczej nowicjuszką niż starą wyjadaczką)
Oj tak, moja mama jest pielęgniarką i ona od zawsze za tego informatyka robiła wśród swoich koleżanek. Część po prostu odmówiła nauki obsługi komputera, wykręcając się tym, że one tego nie ogarniają. A że miały "łosia" w jej postaci, który wiedział, co zrobić, to im to nawet było na rękę.
Jestem na takim etapie życia, że sama zastanawiam się nad przebranżowieniem się (brzydkie słowo). Nie ukrywam, od czasu do czasu chodzi mi po głowie pielęgniarstwo, bo w "służbie zdrowia" (mieszkam za granicą) jest ogromne zapotrzebowanie na opiekunów medycznych, pielęgniarki, jak i oczywiście lekarzy. Wiem, że praca trudna, obciążająca psychicznie i fizycznie, czasami więc myślę, że lepiej pozostać w biurze i rozwijać się pod tym względem (nowe oprogramowania, kursy, etc).

Polecam pielęgniarstwo. Studia mega ciężkie bo 3 lata wyjęte z życia (zajęcia od 7:30 do 21; jeden dzień wolny w tygodniu to był dzień gdzie miałam zajęcia od 10 do 17), ale potem można zarobić fajne pieniądze. Praca mega ciężka, środowisko jeszcze cięższe, ale jeśli ma się tyłek ze stali i empatię (byłoby fajnie żeby po pół roku pracy nie dostać załamania nerwowego) to można zarobić spoko pieniądze. Praca mega pewna, jeśli już załapiesz się na jakimś oddziale to raczej już tam zostajesz. Nie polecam tylko szkół „weekendowych”. Gucio uczą, później na oddziale z osobami po takich szkołach jest więcej problemu niż pożytku. Lepiej pójść nawet do mniejszego miasta ale w normalnym trybie od poniedziałku do piątku. Poświęcają więcej uwagi i praktyki na takich uczelniach dużo lepiej wyglądają (kończyłam umed łódź).
Zarobki w granicach 10-15k przy 230-300 godzinach miesięcznie. Wiadomo można pracować mniej i mniej zarabiać. Pracuję na OIOMie i anestezjologii w dwóch małych szpitalach w niewielkich miejscowościach. W większych miastach zarobki są zdecydowanie lepsze.

Illa2611 pisze: ↑sob lis 16, 2024 7:41 pm Odpowiem z perspektywy pielęgniarki POZ/środowiskowej. Tu pielęgniarka poniekąd musi być i pielęgniarką i informatykiem. Z reguły koleżanki 50+, z jeszcze większej reguły - w 90% nie rozumieją "zawiłości" komputera. Do informatyków ciężko się dodzwonić, wiecznie zajęci Więc rozumiecie. Co do pielęgniarstwa - ryje banię, widzisz mnóstwo nieszczęść, albo się rozlozysz psychicznie, albo wejdziesz w tryb znieczulicy. Dopiero w wieku 50+ będziesz wiarygodna dla pacjenta, tak to będziesz traktowana jak gówniarz w przedszkolu. Co tydzień mam ochotę to rzucić , ale finansowo uważam, że nie jest najgorzej w porównaniu np do kobiet ze sklepu przenoszące tony towaru i przychodzące na zastrzyki po ataku rwy kulszowej, uważam też, że poniekąd jestem szczęściara, że skończyłam pielęgniarstwo 10l temu, bo to był przypadek. W razie rozwodu jestem też w stanie sama wynająć mieszkanie i się utrzymać. Pielęgniarstwo daje poniekąd wolność finansową

Co do „lekkości pracy” już tak nie umilaj. Praca w POZ to jak bieganie po łące pod względem dźwigania pacjentów na oddziałach szpitalnych.

Studiowałam 2 lata pielęgniarstwo, rzuciłam i jestem na 2 roku lekarskiego. Dlatego smutno mi się czyta jak odradzacie tu lekarski i polecacie pielęgniarstwo . Ani lekarzem ani pielęgniarką nie jestem, jednak obecne studia są 1000x ciekawsze i nie wyobrażam sobie powrotu na pielagrniastwo, bo niby zarobki lepsze (bardzo watpie) albo dlatego, że pielęgniarek brakuje. Dodam też, że te toksyczne środowisko pielęgniarskie było dla mnie odczuwalne już na studiach, wśród koleżanek z roku. Na lekarskim jest pod tym względem lepiej, ale to też zależy na kogo trafimy, mobbing może byc wszędzie. Jako, że praca przede mną, to nie będę się wymądrzać. Chciałam tylko dodać, że warto patrzeć na aspekt tego, co serio lubimy robić i co nas interesuje, bo ja na pielęgniarstwie się męczyłam, czułam że stoję w miejscu i nie miałam chęci na naukę i rozwój.

Jestem pielęgniarką, nawet nie chce mi się wypowiadać, bo niezłe tutaj są fantazje. Te osoby, które chcą się przebranżowić w większosci nie dadzą rady, to jest dramatycznie ciężki kawałek chleba. Zarobki ok? Odpowiedzcie sobie na pytanie, jak z Waszym zdrowiem psychicznym i fizycznym przy pracy po 200-300h miesięcznie dla tych max 15k ale to max i po 5 latach studiów. 300h to 25 dni w miesiącu po 12h, mój rekord to było 240h, zrobiłam to raz, nie wiem jak można normalnie funkcjonować pracując po 300h w tym zawodzie, a potem dziwić się, że srednia życia w tym zawodzie taka niska...

Polaxoxo pisze: ↑wt gru 31, 2024 2:36 pm Jestem pielęgniarką, nawet nie chce mi się wypowiadać, bo niezłe tutaj są fantazje. Te osoby, które chcą się przebranżowić w większosci nie dadzą rady, to jest dramatycznie ciężki kawałek chleba. Zarobki ok? Odpowiedzcie sobie na pytanie, jak z Waszym zdrowiem psychicznym i fizycznym przy pracy po 200-300h miesięcznie dla tych max 15k ale to max i po 5 latach studiów. 300h to 25 dni w miesiącu po 12h, mój rekord to było 240h, zrobiłam to raz, nie wiem jak można normalnie funkcjonować pracując po 300h w tym zawodzie, a potem dziwić się, że srednia życia w tym zawodzie taka niska...

Nie wiem gdzie pracujesz, ale generalnie na szkoleniu rezydenta 220-240h to minimum pracy przy pracy 1-2 dyżury w tygodniu jeśli chce się zrobic specjalizacje w szpitalu. No chyba, że ordynator jest miły, ale nie znam nikogo komu pozwoliliby pracowac bez opt out w dobrej atmosferze bez nacisku. Już sam fakt, że trzeba pracować ponad etat, żeby się kształcić (czyli pracować ponad 40h) jest chory.
Pracując 240h każdego miesiąca za 10-11 tys na rękę wolalabym sie przebranzowic na pielęgniarkę.