Chciałabym aby ktoś spojrzał na całą sytuację z boku. Jestem z chłopakiem od 5 lat, od początku jego rodzina byla do mnie nastawiona negatywnie. Wspominali przy mnie jego byla, chcieli aby do niej wrocil (nie zostawił jej dla mnie). Ogólnie wielokrotnie mnie obgadywali, prosto w twarz mi mówili jaka jestem beznadziejna. Było tego naprawde bardzo dużo.
Po prostu przestałam przebywać z tymi ludźmi. Nie przyjeżdżałam, chlopak sam do nich jeździł. Teraz mowi że już nie pozwoli na takie traktowanie ale ja mu nie wierzę. Poszłam z nim ostatnio na imprezę rodzinna jego rodziny, nikt sie do mnie właściwie nie odzywał, jeden kuzyn coś do mnie zagadywał. Siedziałam jak slup soli, sama też nie chciałam właściwie z tymi ludźmi gadac po tym wszystkim.
Nie potrafię wybaczyć tego chłopakowi że nic z tym nie robil. Ostatniego źle zachowanie że strony kogoś z jego rodziny miało miejsce około rok lub półtora roku temu ale i tak sprawiło mi to ogromna przykrość. Nie wiem nie umiem o tym zapomnieć. On niby z nimi rozmawial, spotyka sie z nimi, jest zadowolony.
Szczerze to nie wiem czy chce być w tym związku, nie umiem mu tego wybaczyć, kilka lat temu jego matka mnie wyzywala a on kolejnego dnia ja woził po sklepach bo niby ona jest chora i sama nie moze. Siedzi we mnie to wszystko, tak jak pisałam od jakiegoś czasu nic sie nie działo ale też dlatego że ja z tymi ludźmi nie przebywalan. Nie wyobrażam sobie dalej tego związku, nie ufam mu, nie mam ochoty tak spędzać np świat że on bedzie jeździł do rodziny na jakas kolację a ja mam robic coś innego w tym czasie. Czy to nie jest głupi powod do zerwania? Ja nie mam.ochoty na ten związek, nawet spotkanie rodzinne na ktorym niby nic się nie działo spowodowało to że mam słaby nastrój, nie chce tych ludzi oglądać.
