Też chętnie poznałabym koleżankę, wszystkie znajomości mi padły kiedy poświęciłam się dla domu i dzieci. Dom dzieci i praca wypełniały większość czasu. Były przelotne znajomości lub znajomości z dyskotek, ale to nie miejsce do poznawania kogokolwiek. :c
Fajnie byłoby by z kimś móc o wszystkim pogadać i być nie tylko wysłuchanym, ale też zrozumianym i też posłuchać tej drugiej osoby i zrozumieć.
Fajnie byłoby by mieć takie wsparcie... Ciekawe co się stało, że tak trudno o prawdziwą przyjaźń?

No to dziewczyny z Warszawy może czas się zorganizować 😂 ja od razu mówię, że mieszkam na Pradze - Południe więc jakieś okoliczne dzielnice wchodzą w grę, bo szukam koleżanki do wyjścia do kina, na siłkę, basen, do muzeum czy na koncerty 😀 pośmiać się, pogadać, ponarzekać na facetów 😂

Znam to! Dużo znajomości pokończyło się razem z ukończeniem liceum, studiów czy przy zmianie pracy, już nie wspomnę o relacjach, które osłabiły się jak u koleżanek pojawił się nowy facet czy dziecko... Próbowałam na różnych grupkach znaleźć koleżankę, tak żeby mieć z kim pogadać,czasem gdzieś wyskoczyć, ale z marnym skutkiem. Odniosłam wrażenie, że niektóre dziewczyny piszą "anons" pod wpływem emocji, bo pokłóciły się ze swoją psiapsią albo miały taki nagły zryw, a z czasem zapał opadał.
Niby mieszkam w Warszawie, a ciężko kogoś ot tak gdzieś poznać. Od razu uprzedzam, że grupy skupiające ludzi o podobnych zainteresowaniach odpadają,bo jakichś wyszukanych nie posiadam. Kursuję głównie praca-dom-sklep, to gdzie miałabym kogoś nowego poznać?

Mam męża,lat 35, dzieci brak. Dla singielek jestem nieinteresująca,bo nie bawią mnie kluby i polowanie na facetów, dla tych z dziećmi też niezbyt, bo nie zrozumiem tak jak druga matka.

[quote=owca36 post_id=1224114 time=1736256137]
Czesc :D. Mam podobny problem jak wy. Mam dwie przyjaciolki, aczkolwiek jedna w Anglii druga w innej czesci Polski. Jestem z okolic Warszawy. Mialam kilka kolezanek z pracy, ale kontakty sie pourywaly kiedy odeszlam. Jestem osoba raczej cicha i introwertyczna i na studiach trudno jest mi kogos ''zaczepic'' i zagadac. Fajnie byloby miec kogos do wyjscia na kawe, do kina czy na "nicnierobienie". Mam dopiero 20 lat, a juz dopadla mnie ta mityczna trudnosc w znalezieniu znajomych po 20. :/
[/quote]

Jeeeezu jak ja was rozumiem. Moje psiapsie każda w innej części Polski, część ma dzieci, więc w ogole kontakty się poluzowały. Moja psiapsi z Warszawy, bo tutaj mieszkam, ma tak napięty grafik, że nie ma szans się spotkać a dodatkowo mieszka daleko ode mnie.
I kurde brakuje mi kogoś z kim mogłabym pójść do kina, na koncerty, na siłkę czy na basen...i nie będę musiała jechać na drugi koniec miasta 😂
Mój facet zajęty swoimi sprawami a poza tym wiadomo, nie będę go wszędzie ciągać, bo pewne rzeczy zarezerwowana są tylko dla lasek 😂

największy błąd to szukać znajomych na grupach do szukania znajomych czy aplikacjach. To już jest poziom takiej desperacji i zdeterminowania, że raczej nie będzie to komfortowe jak wtedy gdy przychodzi naturalnie przez pasje

Dorosłość taka jest, jedynie pozostają znajomi ze szkół ewentualnie z pracy, a jeśli chcecie poznać nowych to nie ma innej drogi niż to co połączyło Was z poprzednimi znajomymi. To wspólne pasje i zainteresowania. Musicie robić to co lubicie ale w szerszym gronie, jeśli są to podróże to wybierajcie się z grupami "facebookowymi". Jeśli lubicie sport to dołączajcie do takich wydarzeń, jeśli lubiecie tańczyć bierzcie udział w zajęciach, wybierzcie się na ich wyjazdy. Najłatwiej mają te osoby, które mają dzieci, one wspólnie rosną, uczą się i bawią i to zawsze jest coś co sprawia, że kolegują się matki

Czesc :D. Mam podobny problem jak wy. Mam dwie przyjaciolki, aczkolwiek jedna w Anglii druga w innej czesci Polski. Jestem z okolic Warszawy. Mialam kilka kolezanek z pracy, ale kontakty sie pourywaly kiedy odeszlam. Jestem osoba raczej cicha i introwertyczna i na studiach trudno jest mi kogos ''zaczepic'' i zagadac. Fajnie byloby miec kogos do wyjscia na kawe, do kina czy na "nicnierobienie". Mam dopiero 20 lat, a juz dopadla mnie ta mityczna trudnosc w znalezieniu znajomych po 20. :/

[img][/img]Hejka dziewczyny,
Mam podobny problem. Mam 31 lat, wszystkie poważniejsze znajomości z poprzednich lat jakoś się pokończyły, w większości poprzez wyjazdy do innych miast. Mam chłopaka, pracę, brak dzieci. Niby mam dobry kontakt ze znajomymi chłopaka, ale to nie to samo co taka bliższa koleżanka/przyjaciółka. Pracę też mam taką, że za bardzo nie ma możliwości poznania tam nikogo nowego. Z chłopakiem mam super relację, ale brakuje czasem takiej kumpeli do pogadania o takich babskich rzeczach, do ponarzekania, zwierzenia się, pożartowania. Przydałaby się taka koleżanka czy to do wyjścia na kawę czy nawet do porozmawiania online

Ja jestem z Warszawy, mam podobnie jak Wy. W sumie nie mogę narzekać na swoje życie, mam 32 lata, męża, pracę, ale chciałabym poznać koleżankę / może nawet przyjaciółkę. Na grupach nigdy nie byłam, mówicie że niewypał? Dlaczego?

Mam podobnie. Też byłam na jakichś grupkach, nawet poznałam dziewczynę. Kilka razy wyszłyśmy na rower. Myślałam, że to początek koleżeństwa, jednak się pomyliłam...

Ja jestem z woj. mazowieckiego, a Ty? 😊

Hej
Ja mam ten sam problem, mam męża nie mam dzieci czuje się samotna bo nie mam przyjaciółki ani nawet koleżanki za bardzo, chociażby dzisiaj miałam tak strasznie smutny dzień i płakałam i nie było z kim o tym porozmawiać 🥲
Skąd jesteś?
Generalnie byłam na jakiś discord Ach czy grupach które miały pomoc w szukaniu koleżanek ale to moim zdaniem bym niewypał 🥲

Jak znaleźć znajomych? A konkretnie jakąś bliską koleżankę? Wydaje mi się, że jest ze mną o czym pogadać. Chętnie wyjdę gdzieś na kawę. Wspieram różne osoby. Jestem introwertykiem. Brakuje mi koleżanki, bardzo...

Mam męża, ale chciałabym mieć koleżankę, a nawet przyjaciółkę. Żeby się pośmiać, wysyłać głupie memy, ale i pogadać na poważne tematy.

Kiedy wydaje mi się, że poznałam kogoś z kim mogłabym się zaprzyjaźnić, to ta druga strona wysyła mi sygnały, że wcale tak nie jest.

Kiedyś prosiłam o męża, teraz proszę o przyjaciółkę...